Het Amsterdamse Bos is met 935 hectare driemaal zo groot als het Central Park in New York. De inspirator was niemand minder dan Jac. P. Thijsse. In 1928 besloot de raad van de gemeente Amsterdam tot de aanleg van dit park in het veenweidegebied. Het waterpeil ligt – 5,5 m. onder NAP. In 1934 werd begonnen met de aanleg en omdat het crisis was, werd de aanleg aangewezen als werkverschaffingsproject. Er werkten tussen 1934 en 1940 ongeveer 1000 man per dag en in die periode in totaal zo’n 20.000 man. Tijdens de oorlogsjaren werkten er alleen gevangenen en Joodse mannen uit Amsterdam, die in een werkkamp in het Bos waren geïnterneerd; de meesten van hen zijn later gedeporteerd. Na de oorlog werd er tot het gereedkomen van het project in 1964 in het kader van de werkverschaffing gewerkt door Dienst Uitvoering Werken (DUW-)arbeiders. Bijna alle werkzaamheden werden met scheppen en kruiwagens uitgevoerd. Alleen de laatste werkzaamheden in 1964 zijn machinaal uitgevoerd. In 1970 werd de laatste boom geplant.
De vormgeving van het bos is ook ingegeven door het begin 20ste eeuw ontluikende besef dat recreatie en het genieten van de natuur niet alleen voor de welgestelden was weggelegd, maar de gehele bevolking toekwam. Bij veel Europese steden werden in die periode grote parken en bossen aangelegd. Denk aan het Bois de Boulogne bij Parijs en de Engelse Parken. Bij de stijl van die parken werd aangesloten bij de Engelse landschapsstijl met afwisseling van water, glooiende weiden en een uitgekiende beplanting.
Heel bijzonder is dat in het vanouds zijnde polderlandschap ook een heuvel is aangelegd, zeker als je bedenkt dat die met scheppen en kruiwagens tot stand is gebracht. De weg er naar toe is on-Nederlands
en het uitzicht doet je aan het begin van een ski afdaling wanen of boven op de golfafslag in Engeland met aan je voeten de fareway.
Het geboomte is oud en afwisselend, wat de beleving van het bos ten goede komt. En oud hout leeft!
In deze corona-tijd is het Amsterdamse bos een ontmoetingsplaats waar gemakkelijk afstand kan worden gehouden en jong en oud elkaar in een prachtige natuurlijke omgeving kan ontmoeten. Zodoende heb ik het vol ver- en be-wondering leren kennen!
